Dialoog is ‘the art of thinking together’ en volgens Noelle Aarts, hoogleraar aan de Universiteit Wageningen, een basisvaardigheid van de eenentwintigste eeuw. ‘Wij leven in een wereld die bol staat van de diversiteit. Als we niet leren om dat beter te hanteren, krijg je een samenleving waarbij al die like minded groepen met de rug tegen elkaar staan’, aldus Aarts in Communicatie Magazine van oktober. Kinderen moeten dat volgens Aarts dus al leren op de basisschool en daar ben ik het van harte mee eens.
We waren als werkgroep Venray in Dialoog nog maar net klaar met de afsluiting en evaluatie van de Week van de Dialoog over vrijheid, toen de Westerse wereld ineens op zijn kop stond door de gruwelijke aanslagen in Parijs. Een groter contrast konden wij ons bijna niet voorstellen. Bijna 90 Venraynaren deelden hun ervaringen en dromen ten aanzien van vrijheid. Zij luisterden naar elkaars verhalen, voelden emoties en werden geïnspireerd. Zij ervoeren hoe een ervaring van een volkomen vreemd persoon het beeld dat je had van vrijheid zomaar kan veranderen. Of dat het je op z’n minst doet inzien dat we allemaal een andere beleving hebben van vrijheid. Dialoog draagt eraan bij om het perspectief van de ander te leren kennen, om begrip te krijgen voor de ander. Zonder dialoog is er vaak geen wederzijds begrip.
Ook een organisatie zal in dialoog moeten gaan met haar stakeholders; medewerkers, klanten, financiers etc. Dat draagt bij aan wederzijds begrip en een betere reputatie. Niet voor niets lezen we steeds vaker dat de klant centraal stellen is achterhaald. Het nieuwe denken is: luister naar je klant en zorg dat je in zijn omgeving past. In dat luisteren zit wat mij betreft de kern. Want, zoals emeritus hoogleraar communicatiewetenschap Betteke van Ruler zegt: dialoog is vooral luisteren. En goede vragen stellen is een kwestie van fundamentele nieuwsgierigheid en grondige reflectie om erachter te komen wat echt belangrijk is. Organisaties die de kunst van de dialoog verstaan, leren welke waarde ze echt kunnen toevoegen voor hun stakeholders. En daar draait het om. Wat kan ik of wat kunnen wij voor een ander betekenen?
We waren als werkgroep Venray in Dialoog nog maar net klaar met de afsluiting en evaluatie van de Week van de Dialoog over vrijheid, toen de Westerse wereld ineens op zijn kop stond door de gruwelijke aanslagen in Parijs. Een groter contrast konden wij ons bijna niet voorstellen. Bijna 90 Venraynaren deelden hun ervaringen en dromen ten aanzien van vrijheid. Zij luisterden naar elkaars verhalen, voelden emoties en werden geïnspireerd. Zij ervoeren hoe een ervaring van een volkomen vreemd persoon het beeld dat je had van vrijheid zomaar kan veranderen. Of dat het je op z’n minst doet inzien dat we allemaal een andere beleving hebben van vrijheid. Dialoog draagt eraan bij om het perspectief van de ander te leren kennen, om begrip te krijgen voor de ander. Zonder dialoog is er vaak geen wederzijds begrip.
Ook een organisatie zal in dialoog moeten gaan met haar stakeholders; medewerkers, klanten, financiers etc. Dat draagt bij aan wederzijds begrip en een betere reputatie. Niet voor niets lezen we steeds vaker dat de klant centraal stellen is achterhaald. Het nieuwe denken is: luister naar je klant en zorg dat je in zijn omgeving past. In dat luisteren zit wat mij betreft de kern. Want, zoals emeritus hoogleraar communicatiewetenschap Betteke van Ruler zegt: dialoog is vooral luisteren. En goede vragen stellen is een kwestie van fundamentele nieuwsgierigheid en grondige reflectie om erachter te komen wat echt belangrijk is. Organisaties die de kunst van de dialoog verstaan, leren welke waarde ze echt kunnen toevoegen voor hun stakeholders. En daar draait het om. Wat kan ik of wat kunnen wij voor een ander betekenen?